Havoyi nafsga berilib faxr qilish

Imom Termiziy, Imom Ibn Moja va Imom Ahmad ibn Hanballar rivoyat qilgan hadisda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
“Faxr emasku, men odam bolasining ulugʻidirman”, deganlar.
Boshqa bir hadisda esa Paygʻambarimiz sollallohu alayhi vasallam:
“Meni Musodan afzal koʻrmanglar”-deganlar.
Buni qandoq tushinsa boʻladi? Ulamolarimiz bu narsani oʻrganib chiqib quyidagi javobni berganlar: Paygʻambarimiz sollallohu alayhi vasallamning: “Meni Musodan afzal koʻrmanglar”-degan gaplarining sababi bor. 
Bir yahudiy odam: “Musoni bashariyat ustidan yonlab olgan zot bilan qasamki”-degan.
 Bu gapni eshitgan bir musulmon haligi yahudiyni bir tarsaki urib: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ichimizda turib shu gapni aytasanmi?!”-degan.

Shikoyat

 Soʻngra, tarsaki yegan yahudiy Rasuli Akram sollallohu alayhi vasallam huzurlariga kelib shikoyat qilgan. Ana oʻshanda U zot sollallohu alayhi vasallam: “Meni Musodan afzal koʻrmanglar”-deganlar.
Chunki, taassub va tarafkashlik yoʻli bilan havoyi nafsga berilib afzal koʻrishlik durust emas. Alloh bunday faxr qilishni harom qilgan. Zero Alloh taolo Qurʼoni Karimda: “Oʻsha paygʻambarlar. Ularning baʼzilarini baʼzilaridan afzal qildik”- degan.
Ushbu tushuntirish va misollardan koʻrinib turibdiki, muhaddisning vazifasi boshqa, faqihning ishi boshqa. Ikkovlari ham hadisi sharifga bogʻliq ish qiladilar.
 Ammo ikkovlarining ishlari oʻziga xosdir.